System wprowadzony ustawą o Polskiej Organizacji Turystycznej, którego integralnym składnikiem są regionalne oraz lokalne organizacje turystyczne, w pracach nad tarczą antykryzysową został całkowicie pominięty.
Ministerstwo Rozwoju nie zauważyło oddzielnej „branży”, którą w swojej istocie on stanowi. Nieratowanie go teraz byłoby jednak jawną niegospodarnością. Z kolei ratowanie musi mieć dwojaki charakter: zarówno doraźnej pomocy finansowej, jak i zmian systemowych, do tej pory niestety odkładanych w nieskończoność.
Po co ratować system LOT –ROT –POT ?
Nie tylko i nie przede wszystkim dlatego, że tyle lat nad nim pracowaliśmy oraz że rok w rok państwo, samorządy, przedsiębiorcy i społecznicy przeznaczali na niego swój czas i kapitał. Nawet nie przede wszystkim dlatego, że musimy chronić miejsca pracy i że w systemie tym są ludzie o istotnej wiedzy, umiejętnościach i doświadczeniu (choć jest to niezwykle ważne). Przede wszystkim dlatego, że system ten jest potrzebny naszemu społeczeństwu i państwu jako narzędzie dbałości o jakość życia społecznego w dziedzinie turystyki oraz bezpośredniego wsparcia przedsiębiorców. Zwłaszcza teraz, gdy w długotrwałej i wyczerpującej walce z koronawirusem szczególnie nas nie stać na marnowanie kapitału społecznego. Marnujemy go jednak (zresztą niezmiennie od lat), bo nie jesteśmy dobrze zorganizowani. Ostatnio mogliśmy się o tym przekonać poprzez wielogłosowość branży i związaną z tym naszą nieskuteczność. I to trzeba zmienić, teraz już koniecznie. Rzec można – najwyższy czas. W tym celu zaproponowałem...
Udostępniono 30% tekstu, dostęp do pełnej treści artykułu tylko dla prenumeratorów.
